سلام. ممنون. ببخشيد اشكال ناشي از كم تجربگي بنده بود. حل شد.

سلام . همان افراد گمنام، چون با تقوا هستند و به تكليف شرعي خود عمل مي نمايند، وقتي ديدند كه در اين زمينه (هدايت جامعه ) شايستگي دارند، بر آنها واجب مي شود كه اعلام آمادگي كنند. و چون بنا به فرض، آنها به تكليف عمل مي كنند، قطعاً اينكار را خواهند كرد. همچنانكه حضرت يوسف (ع) وقتي ديد خطر قحطي مردم مصر را تهديد مي كند، براي مديريت كشور اعلام آمادگي كرد و با بيان شايسته بودن خود،فرمود اجعلني علي خزائن الارض اني حفيظ عليم بنابراين گمنام ماندن آنها تا وقتي شرعاً مجاز است كه فر ديگري كه شايستگي هدايت جامعه را دارد، در مسند رهبري جامعه قرار داشته باشد تا تكليف شرعي گردن اين افراد شايسته ولي گمنام، نيفتد. در غير اينصورت، باقي ماندن در گمنامي، براي آنها شرعاً مجاز نيست.2- اين مولفه اي دقيق را كه مي فرماييد، كاملاً درست است. ولي توجه بفرماييد كه مردم عوام، ولي فقيه را كشف نمي كنند، اينكار را خبرگاني كه با اين معيارها و مولفه ها كاملاً آشنايي دارند و تحت تأثير تبليغات قرار نمي گيرند انجام مي دهند. خصوصاً كه تعداد اعضاي مجلس خبرگان، كم نيست و اينطور نيست كه در اين امر، فقط نظر يك يا دو نفر ملاك باشد تا اينكه ما احتمال بدهيم كه آن نفر به خاطر حب شي، كور و كر شده است.

سلام. وقتي همين معصومين (عليه السلام) كه نقد بر آنها وارد نيست، مي فرمايند:1- امام زمان (عج): مي فرمايد: و اما الحوادث الواقعه فارجعوا فيها الي رواة حديثنا فانهم حجتي عليكم و انا حجة الله عليهم.(اما در حوادثي كه بعداً بوجود مي‌آيد در مورد آنها به راويان احاديث‌ ما رجوع كنيد زيرا آنها حجت من بر شما و من حجت خدا بر آنان مي‌باشم.)2- امام صادق (عليه السلام) مي فرمايد: من کان من الفقهاء صائنا لنفسه، حافظاً لدينه، مخالفاً لهواه [علي هواه]، مطيعاً لأمر مولاه، فللعوام أن يقلدوه(هر کدام از فقها که نفس خود را پاس بدارد واز دين خود محافظت کند ومخالف هوا ومطيع امر مولاي خود باشد، بر عموم مردم واجب است كه از او تقليد کنند).با اين احاديث چه كنيم؟ رهايشان كنيم يا به آنها عمل كنيم؟رها كردن حديث امام معصوم (ع) ، رها كردن خود امام معصوم است. پس بايد به اين احاديث عمل كرد. حال، عمل به اين احاديث چگونه است؟