ازدواج مثل چیست؟

هر کسی جوابی برای این سئوال دارد. ولی به نظر من ، ازدواج مثل باران است. چرا؟ حالا عرض می کنم:
1-   در این که « باران » ، رحمت خداست و مایه سرسبزی طبیعت و زندگی موجودات و هزاران فایده اساسی دیگر ، شکی نیست.
2-   اما از طرف دیگر ، نمی توان انکار کرد که همین باران پر فایده ، باعث بروز مشکلاتی در زندگی انسانها و رفت و آمد آنها میشود و چه بسا قسمتی از امور آنها را موقتاً مختل نماید.
3-   میزان و شدت و نوع مشکلاتی که باران برای افراد ایجاد می کند ، بسته به افراد مختلف، متفاوت است:
اگر کسی لباس مخصوص نپوشیده باشد و پای پیاده بخواهد از منرل بیرون برود ، مشکل او با باران ، بیشتر از کسی است که لباس مخصوص پوشیده یا با ماشین خود حرکت می کند یا اصلاً در آن روز بارانی کاری ندارد که بخواهد از منزل خارج شود.
4-    مشکلات ناشی از باران ، در جنب فایده های اساسی آن ، واقعاً اهمیتی ندارند و هیچ عاقلی ، باران را به خاطر مشکلات جانبی اش ، نفی نمی کند!

ازدواج نیز رحمت الهی است و در آن سودهای فراوانی است. اما طبیعی است که ازدواج یک قید است و فرد بعد از ازدواج ، آزادی فردی اش کمی محدودتر می شود و اگر تا قبل از ازدواج ، آزاد بود که  طبق نظر خودش و هر طور که مایل است عمل کند ( البته در چارچوب عقل و شرع ) ، حالا موظف است که در برنامه ریزی هایش به نظر شخص دیگری هم توجه کند. تردیدی نیست که این یک محدودیت و کاهش آزادی است. ( خداوند همه را به آن مبتلا نماید! ) این مسأله برای افراد مختلف ، به صورتهای متفاوتی بروز می کند: افرادی که از نظر شخصیتی ، از حلم و صبر و عقل و نرمخویی بیشتری برخوردار باشند کمتر از افرادی که بهره پائین تری از این صفات دارند دچار مشکل می شوند.