حجة الاسلام قرائتی ، ضمن بیان خاطره ای درس آموز ، می گویند:
در بعضى شب هاى جمعه که در نجف بودم ؛ توفیقى بود که به کربلا مى رفتم و در حرم امام حسین علیه السلام به مناجات مى پرداختم. از آنجا که دعا زیر گنبد امام حسین علیه السلام مستجاب است، از استادم پرسیدم: در آنجا چه دعا و درخواستى از خدا داشته باشم؟ ایشان گفتند: دعا کن هر چه مفید نیست، علاقه اش از دل تو بیرون رود. بسیارند کسانى که علاقه مند به کارى هستند که بى فایده است.
در دعا نیز مى خوانیم: «اعوذ بک مِن عِلم لاینفع » خداوندا! از علم بدون منفعت به تو پناه مىبرم.
خدا را شاکرم که به جز قرآن و تفسیر ،به بسیارى از علوم غیر مفید علاقه اى ندارم.
ادامه خاطرات آموزنده حاج آقا قرائتی
