فرزندم !

حکمت یعنی: برای هر کاری، غایتی عقلایی در نظر بگیر.

و عقل یعنی: هر آنچه هوی نفس گفت،خلافش عمل کن.

پس حکمت یعنی: مخالفت نفس.هر گاه عقل را 

بر هوی حاکم نمودی، حکیم ترینِ خلق خواهی بود.

فرزندم !

چو در مسند تعلیم قرار گرفتی ،

بردباری را پیشه ی خویش ساز.

که این جایگاهی بس رفیع و کرسی

پیامبران است.

مقام تعلیم را صبوریی عظیم باید ،

که خداوند اولین معلم مرسل را

به "انّک لعلی خُلُق عظیم"

ستود.

فرزندم !

چون غمت را اظهار داری ،

احسان و نعمت حق پنهان داشته ای.

و چون چنین کردی ،

در زمره ی ناسپاسان خواهی بود ؛

و ناسپاسان را نعمت زائل گردد.

پس چون غم روزی داری ،

شکر کن و صدقه ده ،

تا بدین حیثیت، در ناداری

و گرفتاری،خدایت را سپاس گفته باشی.

و زان پس خواهی دید که مخازن رزقِ

حق چگونه برایت گشوده خواهد شد.

ان شاالله

فرزندم !

آستان جان را،رفعت و بلندا آنقدر است

که به چشم ظاهر نتوان دید

آنچه از نفوس و جانهای مردم می بینیم

نیمی باطن است به حکم تکوین و قسمی در خفایست

به ضرورت دین و بخشی به لزوم معاشرت دنیا

پس آنچه می بینی را حجت بر آنچه نمی بینی

قرار مده!

که حق فرمود:"لا تقف ما لیس لک به علم"

فرزندم !

خویش را به بیهودگی عادت مده ،

که اوقات تو ، ظروف کمال تو اند.

و چون ظرف از نجاسات غفلت 

آکنده ای، شراب وحدت کی چشی؟

چو اوقاتت را جمعیتی در جهت حق 

حاصل نیست، بندگیت کامل نیست.

با این قصور و تقصیر که تو داری ،

حیا بایدت از داعیه ی راهروی.

که این راه با غفلت و بطالت

طی نگردد.

فرزندم !

چشم را از هرزه گردی و گوش را از استماع لغو و حرام

و قلب را از توجه به زخارف دنیا باز دار.

که حق جله جلاله فرمود:

"إن السمع و البصر و الفؤاد کل أولئک کان عنه مسئولا"

گوش و چشم و دل همه مسئولند

چون چشم را به هرزه گردی عادت بود ،

از تصاویری که چشم دیده ، اجتماعی در دل پدید آید ؛

و تراکم آن تصاویر باعث خطورات قلبی گردد ؛

خطورات  ، امیال را موجب شوند و امیال اراده ها را برانگیزانند ؛

و آنکه مبادی خطورات قلبیش فاسد شد، مجاری را فاسد

و بالتبع غایات را نیز فاسد خواهد نمود  ، و لاجرم با اراده ات

چیزی جز فسق و فساد بر نخواهی گزید.

و گوش را حکیمان دهان جان خوانده اند.

چون آنچه می شنوی حرام و بیهوده بود ،

جانت بدان آلوده گردد و چون واردات جان

آلوده بود ، صادرات آن نیز آلوده شود. پس چون سخن بیهوده

و حرام شنیدی ، از بیهوده گویی و سخن حرام تو را چاره نیست.

و چون کشیک دل نکشیدی و به هر سو متمایل کردی ،

انتظار ظهور احد و واحد را در آن چه می کشی؟

که فرمود:"و ما جعل الله لرجل من قلبین فی جوفه"

برای یک مرد دو قلب قرار ندادیم، یک قلب جای یک عشق است.

پس چون دل هرزه گرد به این و آن مشغول داشتی ،

عشق حق چون در یابی؟

ادامه مطالب ( کلیک کنید )