شما در معرض خطر هستید اگر:
1-      تحرک و فعالیت بدنی شما در طول روز کم باشد ؛
2-      زیاد غذا بخورید ( خصوصاً مواد نشاسته دار مثل نان و برنج ) و وزن شما بیشتر از حد استاندارد باشد ؛
3-      استرس روحی تقریباً سنگین بر شما وارد شود.

سه عامل فوق ، به مرور زمان شما را در معرض خطر مرض قند ( بیماری دیابت ) قرار خواهد داد. خصوصاً اگر در خویشاوندان درجه یک و دو شما نیز بیمار دیابتی وجود داشته باشد.

برای حذف احتمال ابتلاء به دیابت ، در یک کلام باید « سبک زندگی » فرد تغییر یابد. یعنی:
1-      روزانه به حد مناسب تحرک داشته باشد ( حداقل یک ساعت پیاده روی در روز ) ؛
2-      پرخوری را از خود دور کند و به وزن مناسب برسد و آن را حفظ کند ( این کار ، نیاز به مراجعه به کارشناس تغذیه و پیروی از رژیم غذایی او دارد ) ؛
3-      در مواجهه با مشکلات که در مقاطع گوناگون زندگی برای هر فردی پیش می آید ، با توکل به خداوند و سپردن امور به ذات اقدس احدیت ، استرس ها را از خود دور کند.

بیماری دیابت دارای اثرات سویی بر اکثر دستگاههای بدن مانند بینایی – اعصاب – کلیه ها – پاها و ... است. معمولاً این اثرات تحت دو شرط تحقق می بابند:
1-      فرد بیماری خود را کنترل نکند ؛ ( با توجه به اینکه از هر دو فرد دیابتی ، یک نفر از بیماری خود اطلاع ندارد ؛ غالباً بیماری کنترل نشده باقی می ماند ) ؛
2-      مدت زمان طولانی ابتلاء به بیماری ( ده سال به بالا ) ؛
البته امکان بروز برخی علائم فوق به صورت موقت ( برگشت پذیر ) در ایام اولیه ابتلاء ممکن است وجود داشته باشد.

اگر دو مشخصه زیر در شما بود ، فوراً با مراجعه به پزشک ، خود را از نظر امکان ابتلاء به این بیماری ، کنترل نمائید:
1-      تکرر ادرار ( زود به زود به دستشویی رفتن ) ؛
2-      عطش زیاد ( زود به زود تشنه شدن و آب خوردن ).

دیابت معمولاً تا پایان عمر همراه فرد است. اما امروزه می توان آن را کنترل نمود و افراد دیابتی می توانند از یک زندگی کاملاً معمولی برخوردار باشند. 
کنترل بیماری دیابت با تعامل بین سه عامل زیر امکان پذیر است:
رژیم غذایی – دارو درمانی – تحرک بدنی.